Treść orzeczenia II K 1930/23 - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

II K 1930/23 - wyrok Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach z 2024-07-16

Sygn. akt II K 1930/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 lipca 2024r.

Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach, Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący - sędzia Barbara Ottlik

Protokolant - Alina Surmicka

przy udziale oskarżyciela - przedstawiciela Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w K. - M. L.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 16.04.2024r., 3.06.2024r. i 16.07.2024r.

sprawy z oskarżenia Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w K.

przeciwko M. M.

synowi J. i I. z domu B., ur. (...) w P.

oskarżonemu o to, że:

działając w P., gdzie będąc podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podał nieprawdę w złożonym w dniu 29.04.2017r. zeznaniu PIT-36L za 2016r., w taki sposób, że zaniżył podstawę opodatkowania o 964.412,00 zł, czym uszczuplił podatek w kwocie: 181.007,00 zł.

Czyn ten stanowi naruszenie art. 11, art. 14, art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jedn. tekst Dz. U. z 2012r. poz. 361, Dz. U. z 2016r. poz. 2032),

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 56 § 2 kks

1. oskarżonego M. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego wyżej, wyczerpującego znamiona przestępstwa skarbowego z art. 56 § 2 kks i za to na mocy art. 56 § 2 kks w zw. z art. 23 § 1 i 3 kks wymierza mu karę grzywny w wysokości 100 (sto) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 80 (osiemdziesiąt) złotych;

2. na mocy art. 627 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 800 zł (osiemset złotych) tytułem opłaty i kwotę 1.146,01 zł (tysiąc sto czterdzieści sześć złotych, 01/100) tytułem wydatków.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1930/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1

M. M.

Art. 56 § 2 kks

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

M. M. od dnia 1.04.2005. prowadził jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo (...) z siedzibą w P.. Przedmiotem działania firmy w przeważającym zakresie jest sprzedaż hurtowa paliw i produktów pochodnych.

W dniu 28.10.2016 roku miał miejsce pożar w siedzibie jego firmy, podczas którego spłonęła dokumentacja związana z prowadzoną przez niego działalnością.

W dniu 29.04.2017r. oskarżony złożył zeznanie podatkowe PIT 36L za rok 2016, w którym zawarł dane wyłącznie za okres od października (nie całego) do grudnia 2016r., zaniżając podstawę opodatkowania o 964.412,00 zł, czym uszczuplił podatek na kwotę 181.007,00 zł.

W dniu 8.07.2019r. rozpoczęła się kontrola firmy oskarżonego w zakresie prawidłowości rozliczenia podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2015r. (upoważnienie do kontroli k. 168) Dopiero w toku tej kontroli w dniu 16.07.2019r. M. M. wystosował oświadczenie (k. 169) adresowane do Naczelnika Urzędu Skarbowego w P., w którym poinformował o pożarze w siedzibie jego firmy w dniu 28.10.2016r. i całkowitym zniszczeniu dokumentacji księgowej za okres od stycznia 2010 do września 2016r. oraz częściowo za październik 2016r. W ww. oświadczeniu podał także, że nie ma możliwości odczytu danych z systemu komputerowego.

Pismem z 16.07.2019r. oskarżony został wezwany przez Naczelnika Urzędu Skarbowego do odtworzenia i okazania w terminie 30 dni dokumentacji księgowej, wymienionej w piśmie (k. 170-171).

Oskarżony pismem z 14.08.2019r. (k. 172) poprosił o przedłużenie terminu do złożenia pozostałej dokumentacji o dwa miesiące, podając, że po otrzymaniu pierwszego pisma podjął działania zmierzające do odtworzenia dokumentacji, w tym celu skierował pisma do swoich kontrahentów o nadesłanie duplikatów dokumentów.

Termin ten na prośbę oskarżonego wydłużono (k. 173), po czym oskarżony pismem z 15.10.2019r. (k. 174) ponownie poprosił o jego wydłużenie, jednak tym razem Naczelnik US w P. postanowił odmówić przedłużenia terminu (k. 175).

W wyniku kontroli podatkowej w zakresie prawidłowości rozliczeń z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych PIT 36L za 2016 rok, rozpoczętej w lutym 2021r., w dniu 11.03.2022r. (k. 116 – 149) zapadła decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2016 - podatek do zapłaty określono na 181.007,00 zł (k. 144 odwr.).

Pełnomocnik oskarżonego złożył odwołanie od ww. decyzji (k. 189). Do chwili wydania wyroku w niniejszej sprawie nie uzyskano informacji, czy decyzja stała się ostateczna.

wyjaśnienia oskarżonego	k. 196-197
zeznania B. C. (1)	k.113, 206-207, 341
Zeznania M. T.	k. 266, 331
Zeznania świadka J. S.	k. 324-326
Deklaracja podatkowa dot. podatku dochodowego za 2016r. z 29.04.2017r.	k. 89
Decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym os osób fizycznych za 2016	k. 116-149
Umowa o prowadzenie księgi rachunkowej zawarta przez oskarżonego z B. C.	k. 210-214
Decyzja Izby Skarbowej	k. 237-264
Protokół kontroli rozpoczętej 24.02.2021r.	k. 4 – 48 wraz z analizą - k.49-88
Dokumentacja dotycząca pożaru	150-167

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1

M. M.

j. w.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCENA DOWODÓW

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

wyjaśnienia oskarżonego	W toku postępowania przygotowawczego oskarżony odmówił składania wyjaśnień (k. 105). Na rozprawie w dniu 7.06.2022r. (k. 196-197) przyznał, że za rok 2016r. rozliczył się tylko za 3 miesiące, ponieważ nie udało mu się pozyskać żadnych dokumentów za pozostałe miesiące. Natomiast ustalony przez Urząd Skarbowy podatek oskarżony uznał za zawyżony. Podał także, że umknęło mu, aby złożyć do Urzędu Skarbowego informację o pożarze. W tamtym czasie był jeszcze w szoku - na skutek pożaru stracił praktycznie cały swój majątek. Te wyjaśnienia oceniono jako jedynie częściowo prawdziwe. Oskarżony przyznał, że zadeklarował dochody i wydatki tylko za 3 miesiące roku 2016r., nie informując jednocześnie organu podatkowego, że jego zeznanie podatkowe dotyczy jedynie części roku podatkowego, co znajduje oparcie w pozostałym zgromadzonym materiale dowodowym i co w związku z tym należało uznać za prawdę. Natomiast nie sposób uznać za prawdziwych tych jego wyjaśnień, gdzie twierdzi, że starał się pozyskać dokumenty świadczące o uzyskanych dochodach i poniesionych kosztach za pozostałe miesiące, ale mu się to nie udało. Jego wyjaśnieniom w tym zakresie przeczą konsekwentne zeznania księgowej B. C. (1), która nie tylko stwierdziła, że oskarżony nie zlecał jej poszukiwania dokumentów dotyczących miesięcy od stycznia do września, ale wręcz zeznała, że wolą oskarżonego było zadeklarowanie dochodów i wydatków jedynie za 3 miesiące od października do grudnia. Nadto o tym, że ta część wyjaśnień oskarżonego jest nieprawdziwa i stanowi jedynie przyjętą przez niego linię obrony, świadczy podstawowe doświadczenie życiowe. Oskarżony mógł w łatwy sposób uzyskać choćby dokumenty z ZUS czy historię rachunków bankowych, na których widać wpływy i wydatki. Listą kontrahentów dysponowała księgowa, która udostępniła ją niezwłocznie na żądanie organu podatkowego w toku kontroli. M. M. mógł też, w razie trudności z odzyskaniem części dokumentów do dnia upływu terminu złożenia deklaracji, poinformować Urząd, że deklaracja, z uwagi na wypadek losowy w postaci pożaru w siedzibie firmy, nie jest oparta na całości dokumentacji i wymaga uzupełnienia, korekty, jednak tego nie zrobił. Całokształt materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wskazuje na to, że zachowanie oskarżonego było ukierunkowane na zaniżenie podstawy opodatkowania. Uznano zatem bez żadnych wątpliwości, że dopuścił się zarzuconego mu przestępstwa z zamiarem bezpośrednim.
zeznania świadka B. C. (3)	Świadek prowadzi biuro (...) i prowadziła dokumentację rachunkową na zlecenie oskarżonego. Świadek zeznała, że kwoty wykazane przez oskarżonego w (...) nie obejmują całego roku 2016, tylko jego część od października do grudnia, na podstawie dokumentacji, którą udało się odzyskać oraz na podstawie dokumentacji bieżącej. Wg wiedzy świadka oskarżony nie poczynił żadnych kroków w celu uzyskania utraconej w pożarze dokumentacji. Deklaracja PIT-36L została sporządzona na podstawie dokumentów przedstawionych księgowej przez oskarżonego. B. C. (1) zeznała, że jest świadoma tego, że dokumentację można odzyskać, np. historię rachunku z banku, inne dokumenty z urzędów, jednak, jak zeznała: „Decyzją oskarżonego zeznanie podatkowe zostało sporządzone tylko na podstawie tych dokumentów, które na chwilę sporządzania tego zeznania znajdowały się w posiadaniu oskarżonego.” (k. 324). Świadek dodała, że pamięta, że M. M. kontaktował się z kimś, kto mu podpowiadał w tej sprawie i następnie oskarżony poprosił świadka, żeby to zeznanie sporządzić tylko na podstawie tych miesięcy po pożarze. Zeznania tego świadka w zakresie przedstawianych przez nią okoliczności faktycznych uznano za prawdziwe, są spójne, logiczne i konsekwente, znajdują oparcie w pozostałym zgromadzonym materiale dowodowym.
zeznania świadka M. T.	Świadek, pracownik Urzędu Skarbowego w P., opisała przebieg czynność kontrolnych w firmie oskarżonego. Zeznała, że oskarżony dopiero w toku kontroli podatkowej w lipcu 2019r. zgłosił urzędnikom fakt pożaru, jaki miał miejsce w 2016r. W toku prowadzonej kontroli urzędnicy uzyskali dokumentację za cały rok podatkowy, dane kontrahentów oskarżonego uzyskali od jego księgowej. Nadto Urząd Skarbowy występował o niezbędną dokumentację dotyczącą wpływów i wydatków oskarżonego do banków, ZUS-u, Urzędu Miasta. Świadek informacje w sprawie powzięła jedynie na podstawie prowadzonych czynności urzędowych, nie ustalono żadnych powodów, aby mogła zeznawać nieprawdę.
zeznania świadka J. S.	Świadek również jest pracownikiem Urzędu Skarbowego w P. i prowadził kontrolę podatkową w firmie oskarżonego w zakresie podatku dochodowego. J. S. opisał przebieg kontroli (który nota bene jest bardzo szczegółowo opisany w znajdującym się w aktach sprawy protokole kontroli). Podobnie jak świadek L.-T., J. S., jako że informacje w sprawie powziął wyłącznie z racji wykonywanych czynności służbowych, a jego zeznania korespondują z pozostałym materiałem dowodowym, w szczególności w postaci protokołu kontroli, uznano za prawdziwe, dlatego też stały się podstawą ustaleń faktycznych w sprawie.
Dokumenty dołączone do akt sprawy	Zostały sporządzone przez uprawnione organy, w ramach ich kompetencji.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu 1

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

j. w.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Art. 56 § 1 kks stanowi: Podatnik, który składając organowi podatkowemu, innemu uprawnionemu organowi lub płatnikowi deklarację lub oświadczenie, podaje nieprawdę lub zataja prawdę albo nie dopełnia obowiązku zawiadomienia o zmianie objętych nimi danych, przez co naraża podatek na uszczuplenie, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności, albo obu tym karom łącznie.

Zgodnie z § 2 tego artykułu jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.

Przestępstwo to może być popełnione jedynie umyślnie.

M. M. z pełną świadomością, że jego deklaracja podatkowa z 29.04.2017r. dotycząca podatku dochodowego od osób fizycznych zawiera dane o przychodach i wydatkach jedynie za trzy ostatnie miesiące roku 2016r., nie poinformował o tym Urzędu Skarbowego, i dane te przedstawił jako dotyczące całego roku podatkowego 2016. Dane te stanowiły podstawę ustalenia wysokości podatku. Doprowadziło to do zaniżenia podstawy opodatkowania o 964.412,00 zł oraz uszczuplenia podatku o kwotę 181.007,00 zł.

Zgodnie z art. 53 § 14 kks mała wartość jest to wartość, która w czasie popełnienia czynu zabronionego nie przekracza dwustukrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia.

Minimalne wynagrodzenie w 2017r. wynosiło 2.000 zł, a jego dwustukrotność to 400.000 zł. Zatem czyn oskarżonego wyczerpuje znamiona przestępstwa skarbowego z art. 56 § 2 kks.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE I
ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

j. w.

Uznano, że kara 100 stawek dziennych po 80 zł każda stawka będzie odpowiednia do społecznej szkodliwości popełnionego czynu oraz do stopnia zawinienia. Okolicznością łagodzącą jest uprzednia niekaralność oskarżonego (k. 306).

Kara ta powinna spełnić swe wymogi wychowawcze i zapobiegawcze, będzie dla oskarżonego odpowiednią odpłatą za popełnione przestępstwo skarbowe.

Zgodnie z art. 23 § 1 kks wymierzając karę grzywny, sąd określa liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki dziennej; jeżeli kodeks nie stanowi inaczej, najniższa liczba stawek wynosi 10, najwyższa – 720 (k. jak w art. 56 § 2 kks).

§ 3 stanowi, że ustalając stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe; stawka dzienna nie może być niższa od jednej trzydziestej części minimalnego wynagrodzenia ani też przekraczać jej czterystukrotności.

Dla określenia wysokości stawki dziennej orzekanej na podstawie art. 23 § 3 KKS miarodajna jest wysokość minimalnego wynagrodzenia z chwili popełnienia inkryminowanego czynu (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 lipca 2015 r., II KK 118/15, L.).

Minimalne wynagrodzenie w 2017r. wynosiło 2000 zł, z czego 1/30 to 66,66 zł.

INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

KOSZTY PROCESU

Pkt rozst.

Przytoczyć okoliczności

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisów powołanych w pkt 2 sentencji.

PODPIS

Dodano: 18 czerwca 2025, Opublikował(a): Piotr Wojtacha
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach
Osoba, która wytworzyła informację: sędzia Barbara Ottlik
Data wytworzenia informacji: 16 lipca 2024